02 mrt 2018 – Hope Hicks

“Af en toe een leugentje om bestwil.” De woordvoerder van Trump, Hope Hicks gaf het eerlijk toe. Dat ze, naar haar eigen overtuiging in het belang van haar broodheer, de waarheid wel eens een beetje verdraaide. De dag na die bekentenis trad ze terug als woordvoerder.

Hope Hicks was model en vriendin van Ivanka Trump. Kennelijk zijn die twee dingen voldoende om woordvoerder te worden, want politieke ervaring of kennis van het vak bezat ze niet.

Ik las een aardig artikel in The New Yorker over deze kwestie. Het komt er op neer dat mevrouw Hicks niet moest aftreden omdat ze gelogen had, maar omdat ze dat had toegegeven, en dat pikt Trump niet. Liegen op zich is vermoedelijk geen probleem: volgens de Washington Post heeft Trump zelf sinds hij president is al meer dan 2100 aantoonbare leugens verteld, een gemiddelde van 5,9 onwaarheden per dag. In die cultuur vind ik het niet zo raar dat de onervaren Hicks zich ook schuldig maakte aan leugens.

Het vraagt heel wat van een woordvoerder om te weigeren in opdracht van je baas te liegen. Gelukkig is dat in onze cultuur heel anders. Liegende politici – daar kan Zijlstra over meepraten – moeten het veld ruimen. Hun woordvoerders – dat hadden die van Zijlstra althans moeten doen – behoeden politici voor liegen.

Als het vertellen van de waarheid om welke reden dan ook niet mogelijk is, kan je er als woordvoerder voor kiezen om geen antwoord te geven, om een gedeeltelijk antwoord te geven of om een antwoord te geven dat niet aansluit bij de vraag. Zolang je maar niet liegt.

Reacties zijn gesloten.