05 mei 2017 – Nep

Vorige week had ik het al even over de plaag van het nepnieuws, en ook op 23 december blogde ik daarover. Ik vond nu op internet een goed artikel over wat nu eigenlijk de meetbare schade – financieel en in reputatie – van nepnieuws is. de moeite van het lezen waard, je vind het hier.

Nepnieuws heeft drie vervelende effecten.

  1. De ontvanger weet het niet meer. Het publiek, dus de ontvanger van het nieuws, raakt de weg kwijt is wat je nou moet geloven en wat je niet meer moet geloven. Dat is verveend, want je wil natuurlijk kunnen vertrouwen op je krant of journaal. Als je er achterkomt dat daar desiformatie bij zit, ga je meteen aan alles twijfelen, want je bent niet in staat om te filteren wat nep is en wat niet.
  2. De journalist weet het niet meer. De journalist kan niet meer op zijn bronnen vertrouwen. HIj of zij wordt op pad gesturd met onjuiste (of deels onjuiste) informatie en trekt zo onbewust de verkeerde conclusies. Zo is de journalist ook niet meer in staat om zijn rol als filter te spelen en de nieuwsconsument, de lezer of kijker, te helpen om feiten van onzin te scheiden.
  3. De woordvoerder weet het niet meer. Je bent als communicatieprofessional een groot deel van je tijd bezig om onzin te weerspreken en dat voorkomt dat je je kan bezighouden met het vertellen van de verhalen en feiten die er wél toe doen. Je kan dus de journalist niet helpen diens werk te doen.

Uit het artikel over Pespi blijkt hoe dit er in de praktijk uitziet. Niet alleen vanwege die financiële schade, maar juist ook op die andere punten, noem ik dus nepnieuws een plaag. En in de meeste gevallen is het ook zo bedoeld. Desinformatie die moedwillig de boel op zijn kop zet. Hoe we hier een einde aan moeten maken? Ik weet het niet. Suggesties zijn welkom!

 

 

Reacties zijn gesloten.