10 mei 2019 – Censuur

Klein leed in Apeldoorn.

In de Apeldoornse wijken Osseveld en Wijkhuis verschijnt al 27 jaar een huis-aan-huisblad, de Wijkkijker. De Wijkraad betaalt het blaadje en heeft zich nog nooit met de inhoud bemoeid: een redactie van vrijwilligers schrijft elk nummer vol. Nu speelde er in deze wijken een kwestie, je raadt het al, rondom de komst van een asielzoekerscentrum. En de redactie kraakte daarover een kritische noot. Dat schoot de Wijkraad in het verkeerde keelgat en de voorzitter van de Wijkraad verbood de redactie om verder nog over het azc te schrijven. De voltallige redactie is opgestapt, uit protest tegen de censuur.

Wie betaalt, bepaalt, zo vindt de Wijkraad.

Ik ben het daar helemaal niet mee eens. Een volwassen wijkraad moet om kunnen gaan met kritische vragen en als daar geen antwoorden op zijn, dan is het des te terechter dat ze gesteld worden!

Zo werkt het ook bij andere regionale media. Lokale TV-zenders worden vaak door de Gemeenteraad of Provinciale Staten betaald. Dat is prima, maar wat mij betreft handen af van de onafhankelijkheid van de redacties. Het geldt ook de bedrijfsjournalistiek. Je moet geen dingen gaan opschrijven die het bedrijfsbelang kunnen schaden, maar af en toe eens een prikkelende vraag, dat houdt iedereen scherp.

De Wijkraad is dom geweest, want het azc krijgt nu uiteindelijk veel meer aandacht dan de Raad lief is. De kritiek van de redactie dat dit Noord-Koreaanse toestanden zijn is overdreven, maar in de grond wel waar: censuur past niet in onze moderne maatschappij.

Reacties zijn gesloten.