14 sep 2018 – Koekje

Als je als politicus iets vindt, moet je dat natuurlijk zeggen. Dat is belangrijk, zeker in een democratie als de onze. Dan kunnen mensen bepalen of ze op je willen stemmen of niet.

Wanneer je als politicus van mening verandert, dan moet je dat heel goed uitleggen. Dat is belangrijk, omdat je kiezers dan begrijpen waarom en hoe je je mening hebt bijgesteld.

Tot en met de dag, waarop Howick en Lili moesten worden uitgezet, vond Pechtold dat het jammer maar helaas was. Lex Dura Sed Lex, wisten de oude Romeinen al. Hoewel geen populair of erg invoelend standpunt, is het te verdedigen wanneer je naar de letter van de wet kijkt.

Echter, toen Harbers op het laatste moment van mening veranderde en de twee toch een verblijfsvergunning schonk, sloeg ook de stemming snel om. Met Pechtold voorop, riep Den Haag hoe fijn het was dat Howick en Lili nu mogen blijven.

Woordvoerders, politici, eigenlijk iedereen die in het openbaar spreekt: het enige wat je te koop hebt is jouw eigen geloofwaardigheid. Het is belangrijk om consistent te zijn, of anders heel goed uit te leggen waarom je dat niet doet. Makkelijk scoren valt daar niet onder: eerst roepen dat uitzetting van twee kinderen terecht is en vervolgens de vlag uitsteken dat de uitzetting niet doorgaat is eenvoudigweg ongeloofwaardig.

Het is precies dit soort hol opportunisme dat mijnheer Pechtold met grote regelmaat aan populistische politici verwijt. Nu verdient hij een koekje van eigen deeg.

Reacties zijn gesloten.