15 aug 2014 – E-mail

Je ziet steeds vaker dat journalisten hun vragen aan een bedrijf per e-mail stellen. Dat is voor de woordvoerder niet onhandig, want je hebt exact de vragen en de context bij de hand. Als je de juiste antwoorden hebt gevonden kan je meteen aan de slag met de beantwoording.

En daar komen de verschillende stijlen. Er zijn woordvoerders die zo’n vraag dan ook het liefste per e-mail antwoorden. Dat is makkelijk en overzichtelijk, en je verhindert er ook vaak allerlei vervolgvragen mee. Bovendien, je kan je antwoord opschrijven en dus heel zorgvuldig formuleren. Als ze je willen citeren dan zal het uit je schriftelijke antwoord moeten en zo kan er niks misgaan.

Een andere stijl, die ik zelf meer aanhang, is niet e-mailen maar opbellen. “Dankjewel voor je e-mail, ik wil je graag bijpraten over dit onderwerp.” De reden om toch liever te bellen, is voor mij da ik er zo beter achter kan komen wat de journalist nou precies wil, en wat voor item of artikel hij aan het voorbereiden is. Dan kan ik een beter of adequater antwoord geven, en voorkom ik dat ik antwoorden geef waar de journalist uiteindelijk niet zoveel aan heeft – en dat is dan weer zomaar een gemiste kans voor het bedrijf dat ik vertegenwoordig.

Toegegeven, soms leidt het ook tot een vervolgvraag waarop ik geen antwoord weet, waardoor ik opnieuw aan de slag moet en later nog eens moet terugbellen. Maar dat is volgens mij ook voor de journalist de moeite waard: hij krijgt wat hij wil.

Reacties zijn gesloten.