17 jul 2015 – Excuses

In augustus 2011 bood premier Rutte zijn excuses aan aan de Tweede Kamer omdat hij veel verwarring had gezaaid met zijn presentatie over het steunpakket aan Griekenland. Hij noemde dat toen zijn eerste fout als premier. Of dat laatste klopt laat ik in het midden, maar het was wel erg onhandig.

Het dossier Griekenland is niet het allergelukkigste van Rutte. Want deze week was het weer raak. Bij de redding van de Griekse economie en het binnenboord houden van Griekeland in de eurozone, gaat er natuurlijk ook weer geld die kant op. Rutte moest deze week toegeven dat hij daarmee de verkiezingsbelofte “geen cent meer naar Griekenland” breekt.

Ik heb al vaker gezegd dat het aanbieden van excuses en het toegeven van je fouten in het algemeen een heel verstandige communicatiestrategie is. Vooral omdat er weinig te brengen valt. Wat moet je iemand nog verwijten, of hoe moet je een debat aangaan met iemand die al heeft toegegeven dat je gelijk hebt? Maar, en dat zou ook Rutte moeten weten, die strategie heeft wel een belangrijke tegenhanger. En dat is, dat je niet te snel van alles moet beloven. Want al toen Rutte zijn verkiezingsbelofte deed, was het glashelder dat die niet te houden was. En dan is jezelf redden – met een op zichzelf prima reactie – eigenlijk toch onvoldoende.

Dus als ik kijk naar de opmerkingen van Rutte van deze week, dan moet ik zeggen dat ik de kopbal prima vind, maar de voorzet zo slecht, dat het doel toch niet geraakt is.

Reacties zijn gesloten.