22 jul 2016 – Speech

Door: lukas  |  2016

Ik moet eerlijk bekennen dat ik mij de speech van Michelle Obama op de Democratische conventie in 2008 niet kon herinneren. Vast een keurige speech, vol ronkende woorden en door de grootmeesters van het speechschrijven overvol gepropt met retorische hoogstandjes. Zoals dat soort speeches er uit horen te zien. Puur op effect, en geen ambities om de geschiedenisboekjes te doen herdrukken.

Maar iemand anders herinnerde zich de speech wel. Melania Trump vond die speech zó mooi, dat ze het werk van de speechschrijvers van haar man terzijde schoof, en een nieuwe versie maakte die vol stond met zinnen die uit de tekst van Michele Obama kwamen. Een goede reconstructie van dat hele verhaal stond in de NY Times.

Daarmee werd de allerbelangrijkste regel uit het vak van speechschrijven overtreden: citeren mag, plagiëren is een doodzonde. Als je de bron van je citaat noemt, kan dat je woorden kracht bijzetten. Maar als je de woorden van iemand anders gebruikt alsof het de jouwe zijn is het plagiaat en daar is een beter woord voor: diefstal.

Hoe heeft Melania Trump ooit kunnen denken dat ze dáár mee weg zou komen? De woordvoerder van Trump had nog wel een mooie spin: “Drieënnegentig procent van de speech was origineel.” Woensdag offerde een van de medewerkers van Trump zich op met een dramatische excuusbrief.

Natuurlijk, het is maar een speech en nobody really cares what she says, maar het geeft te denken over het amateurisme rondom Trump. Een man die het hoogste ambt ter wereld wil bekleden, is niet in staat zijn campagne zó te organiseren dat zulke communicatie-blunders worden voorkomen.