23 jan 2015 – Blue Monday

Deze week was het Blue Monday. Op Wikipedia lees ik: De vader van ‘blauwe maandag’ is de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek. Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks wijdden veel grote kranten en andere media jaarlijks kritiekloos aandacht aan het fenomeen.

Er is een ingewikkelde formule, waarbij het weer, de hoeveelheid schulden, je salaris en hoe lang geleden het Kerstmis was, van belang zijn. Het klinkt als hocus pocus en eerlijk gezegd vind ik dat ook.

Maar interessant is het feit dat vooral de massamedia jaarlijks weer massaal achter het fenomeen Blue Monday aanhobbelen. De vraag is natuurlijk: kan je daar wat mee? Zo zou je misschien op of rond Blue Monday een persbericht kunnen uitdoen, waarin je goed of vrolijk nieuws meldt, maar misschien valt zo’n bericht wel in schrale aarde en wordt het niet goed opgepikt. Of misschien zou je juist slecht nieuws moeten melden op die dag, omdat je stakeholders dan hooguit denken “dat kan er ook nog wel bij”. Volgend jaar valt Blue Monday op 25 januari. Ik denk niet dat ik er dan iets mee ga doen, tenzij iemand me kan overtuigen van de juistheid van de beweringen van die mijnheer Arnall.

Reacties zijn gesloten.