27 jul 2018 – Lekken

Een groep ambtenaren schreef aan minister Blok een brief, waarin ze opriepen tot een dialoog over samenwerking en diversiteit. Tot zover niets aan de hand. Maar hoe komen wij aan die brief? Als ik iemand een brief schrijf, staat die nog niet meteen in de krant. Iemand – en dat zal in dit geval beslist niet de minister zijn geweest – heeft die brief gelekt. In Den Haag is lekken tot een edele kunst verheven dus het zal niet moeilijk zijn om onder 200 ambtenaren iemand te vinden die deze kunst verstaat.

Voor woordvoerders is lekken een instrument dat niet mag ontbreken in de gereedschapskist, maar dat wel met zorg moet worden gebruikt. Zes tips.

  1. Als je lekt, moet je er voor zorgen dat het spoor niet direct naar jou leidt. Gebruik als dat kan een tussenpersoon, of maak goed afspraken met de journalist.
  2. Datgene wat je lekt, moet ook echt nieuws zijn, anders zal de journalist aan wie je je spullen aanbiedt, zich al snel voor een karretje gespannen voelen.
  3. Lek geen onzin. Het maakt je kwetsbaar als in de toekomst écht wat te lekken hebt.
  4. Lek niet vaak, zodat er een zweem van bijzonderheid om heen blijft hangen.
  5. Denk goed na over de consequenties van je lek. Wie ga je beschadigen of benadelen, en is het dat waard?
  6. Weeg elk lek af tegen een meer gebruikelijke route (persbericht, interview). Is het alternatief kansrijker om de kranten te halen op de door jou gewenste manier, kies dan daarvoor.

Reacties zijn gesloten.