01 dec 2017 – Iets doen

Ik had me voorgenomen om deze week een blog te wijden aan Peter Kwint, kamerlid voor de SP. Hij bepleit een reductie met 1/3 van alle communicatiemedewerkers van de overheid en wil het geld dat zo vrijkomt aan de journalistiek geven. Ik vermoed dat de meeste volgers van dit blog wel weten hoe ik daarover denk…

Maar deze week gebeurde er ook nog iets anders ongelooflijks. Tijdens het horen van de uitspraak van het Joegoslaviëtribunaal dronk de veroordeelde Slobodan Praljak een flesje gif leeg en pleegde op die manier zelfmoord.

Het was dus opeens aan de woordvoerders van het Tribunaal om deze crisis in communicatief goede banen te leiden. En dat lukte niet echt. Ze zeiden gewoon niets, urenlang bleef het stil. Uiteindelijk kwam nota bene uit Kroatië het bericht dat Praljak dood was.

De meest prangende vraag: hoe kwam die man aan een ampul vol gif? De woordvoerder kon waarschijnlijk die vraag (nog) niet beantwoorden. Maar in een crisissituatie moet je er gewoon zijn, desnoods met: “Wij hebben nog geen antwoorden op uw vragen, maar we zijn druk bezig een en ander uit te zoeken.”

In vaktermen: Be seen to be doing something, laat zien dat jij (jouw organisatie) iets aan het doen bent. Door urenlang te zwijgen gaan er twee dingen gegarandeerd mis: 1. Je reputatie loopt schade op, je kan immers de crisis kennelijk niet aan en 2. De media gaan speculeren, en uiteindelijk zal je meer tijd kwijt zijn met ontkrachten van giswerk dan uitleggen van de feiten.

Reacties zijn gesloten.