02 okt 2020 – Ramen en deuren

Als je met communicatie een gedragsverandering beoogt, dan is het wel belangrijk dat je duidelijk maakt wat je precies wilt. Als je het aan de ontvanger overlaat om zelf maar uit te zoeken wat hij moet doen, weet je zeker dat de boodschap verloren gaat.

Stel je voor dat er een ontploffing is bij een chemische fabriek, en dat de brandweer rondrijdt met luidsprekers: “U zou ramen en deuren kunnen sluiten, en dat is geen slecht idee, maar meer dan een dringend advies kunnen wij er niet van maken. En bedrijven moeten het zelf bepalen.”

Het kabinet gaf deze week het ‘dringende advies’ om op sommige plekken een mondkapje te dragen. Winkeliers moesten het zelf maar uitzoeken, of ze hun klanten liever met of zonder kapje verwelkomen.

Ik was tot nu toe blij met de heldere communicatie tijdens de persconferenties van Rutte en De Jonge, maar dit was een miskleun. Niemand weet nu nog waar hij of zij aan toe is. Niet voor niets was de Tweede Kamer meteen uiterst kritisch.

Je schrijft mondkapjes voor, of je zegt dat het niet nodig is. Als je zegt: “Zoek het zelf maar uit” zeg je eigenlijk: “Het is niet echt nodig”. Want als het echt perse nodig was, dan zou de regering het toch wel verplichten.

Sluit ramen en deuren. Als de brandweer dat zegt dan doen we dat. Dat is tenminste duidelijk. Draag een mondkapje. Of draag geen mondkapje. Maar zeg wel wat we moeten doen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *