04 jan 2019 – Vuurwerk

Ik wens alle volgers van dit blog een gelukkig, succesvol en communicatief 2019!

 

De reactie van burgemeester Krikke op de uit de hand gelopen vreugdevuren in Den Haag is opmerkelijk slap. Ze beantwoordt geen enkele vraag, maar duwt alles weg met: “Dat moeten we gaan uitzoeken.”

Het is niet zo ingewikkeld. De vreugdevuren mochten 35 meter hoog zijn, maar waren veel hoger. Was dat een verrassing? Nee, want de politie plaatste de hekken op Oudejaarsdag naar achter, vanwege het gevaar. Men was dus op de hoogte van de situatie maar greep niet in. Er is niet gehandhaafd op de vergunning, en daarvoor is er maar één eindverantwoordelijk, en dat is de burgemeester. Dat hoeft niet te worden uitgezocht.

Ik begrijp dat er verzekeringskwesties spelen, want als Krikke nu meteen toegeeft dat zij fout zat, moet er gedokt worden voor de schade die is ontstaan. Ik snap ook dat de burgemeester liever wacht op een politiek rapport, dan dat ze nu al zelf de conclusies trekt. En ik begrijp ook dat de burgemeester een afweging heeft gemaakt, het verbieden van de vuren had tot rellen kunnen leiden.

Maar zeg dat dan gewoon allemaal. Het beeld, dat de overheid lijdzaam toekijkt als vergunningen met voeten worden getreden, wordt versterkt door een burgemeester, die daar niets over wil zeggen. Juist op zulke momenten verwacht je stevigheid van het openbaar bestuur.

Ze hoeft echt niet meteen met de spierballen te gaan rollen, maar mevrouw Krikke laat veel te veel ruimte om te twijfelen over de vraag, wie er nou eigenlijk de baas is in Den Haag.

Reacties zijn gesloten.