06 apr 2018 – Shell

En ja hoor, daar was-ie weer: het schriftelijke statement.

Woensdag zag ik op het Journaal een aantal milieubewegingen die hun krachten bundelen om een rechtszaak aan te spannen tegen Shell. Een tweetal welbespraakte heren kwam aan het woord om uit te leggen waarom ze deze zaak willen voeren, waarom tegen Shell en hoe zij hun kansen inschatten. Als kijker thuis zit je dan natuurlijk te wachten op een reactie van Shell. Die kwam in de vorm van een heel kort schriftelijk statement.

Ik vind dat niet sterk. Ik heb niet zozeer een mening over de inhoud, als wel over de vorm. Door alleen met een korte quote in tekst op beeld te komen, blijft het verhaal van Shell hangen. Ik zou liever willen dat een woordvoerder – desnoods van een papiertje – dit statement voorlas. Dan maak je jezelf als bedrijf veel menselijker en omzeil je waar mogelijk het beeld van de aaibare groene activist tegen het koele en harde grootkapitaal.

Ik begrijp niet wat er tegen is. Natuurlijk, die woordvoerder zou iets stoms kunnen zeggen. Hij zou iets kunnen zeggen wat niet op het blaadje staat. Hij zou een vraag kunnen krijgen die we liever niet beantwoorden. Pfff… hij of zij is toch woordvoerder? Dan moet hij of zijn daarmee om kunnen gaan!

Juist in deze tijd, waarin beeldvorming het maar al te vaak wint van de inhoud, is het belangrijk om je menselijke gezicht te tonen. Letterlijk. Nu staat Shell in de publieke opinie al met 1-0 achter. En dan komt de inhoud nog…

Reacties zijn gesloten.