08 aug 2014 – Terugbellen

Uit alle onderzoeken onzer journalisten en woordvoerders blijkt, dat niet terugbellen met afstand de grootste ergernis van journalisten is. “Mijn collega zal u zo snel mogelijk terugbellen,” en daarna blijft het urenlang stil. Daar is een simpele remedie voor. In de eerste plaats, de inkopper: bel terug. Iedere journalist wil accepteren dat het je soms even kost om een goed antwoord op zijn vraag te vinden. Dus die tijd krijg je wel. Mijn tweede tip, iets minder in de inkop-sfeer: spreek een tijdstip af. Als je tegen een journalist zegt: ik bel je om drie uur, of ik bel je over een half uur, dan weten beide partijen exact waar ze aan toe zijn.

Wat je vervolgens moet doen is op het afgesproken moment ook echt bellen. Zelfs als je nog geen antwoord hebt. “Ik had beloofd je te bellen, die afspraak kom ik natuurlijk na, maar ik heb de juiste persoon nog niet aan de lijn gehad, of: maar ik heb nog geen antwoord op je vraag gekregen.” Vervolgens spreek je een nieuw tijdstip af.

Het merkwaardige is dat journalisten hier doorgaans heel blij van worden. Immers, zij weten dat er hard wordt gewerkt om een antwoord op hun vraag te produceren en ze weten ook hoe laat dat antwoord gaat komen. Als gezegd, zij weten ook best dat een woordvoerder niet altijd alle antwoorden paraat heeft en soms even moet zoeken binnen de eigen organisatie. Op een snel bedacht cliché of KIHR*-antwoord zit niemand te wachten.

 

* Kluitje in het riet

Reacties zijn gesloten.