09 aug 2019 – Ebola

Door: lukas  |  2019

In het Maasstad Ziekenhuis was er deze week een hoop opwinding. Een mevrouw werd er van verdacht het ebola-virus bij zich te dragen, een uiterst besmettelijke ziekte. Meteen ging het hele alarmprotocol in werking: de aanwezigen moesten in quarantaine totdat kon worden vastgesteld of de dame in kwestie inderdaad dat akelige virus had; gelukkig was dat niet het geval.

Helaas bleek dat het protocol wel werkt, maar dat de communicatie tekort schiet. De mensen die in quarantaine waren geweest én hun familie en vrienden klaagden donderdag in de media, dat ze gedurende de periode van paniek niet of nauwelijks op de hoogte waren gehouden van a. wat er aan de hand was en b. hoe lang het nog ging duren.

Ik heb het al vaak gezegd, en ook in dit blog al meer dan eens beweerd: met communicatie blus je geen brand of bestrijd je geen eng virus. Met communicatie maak je de situatie echter wel beheersbaar. Als je mensen die in quarantaine zitten én hun geliefden buiten uitlegt wat er aan de hand is en waarom ze daar zitten, accepteren ze die situatie veel beter. Zo wordt communicatie een crisis-beleidsmiddel, dat de crisis-bestrijding ondersteunt.

Onderdeel van elk crisisprotocol hoort communicatie te zijn. Dat is een specialisme. Zorg dat je bekwame mensen hebt die goed getraind zijn voor die klus. Laat dus niet de crisisbestrijders het “erbij” doen, maar maak het een volwaardige taak van aangewezen personen. Je zal zien dat elk crisisteam (en hun resultaat) daar behoorlijk van opknapt.