10 nov 2017 – Jammer

Ruim drie jaar geleden schreef ik op deze plaats al eens over Zwarte Piet. Ik betoogde toen, dat wat je ook zou doen, het probleem eigenlijk al niet meer op te lossen is. Beide partijen hebben de loopgraven zo diep gegraven dat een vrolijk compromis mij niet meer mogelijk leek.

En ja hoor, daar gaan we weer. Bedenkt in Amsterdam iemand een oplossing, is het wéér niet goed. Het plan was om de Pieten niet te schmincken, ze golvend of krullend donkerblond haar te geven en ze het pakje aan te trekken van Spaanse edellieden uit de zeventiende eeuw. Die felgekleurde pakjes lijken op het traditionele pietenkostuum.

Goed idee, zou je denken, maar nee dus. Spaanse edellieden in de zeventiende eeuw… die doen denken aan de koloniale onderdrukking door de Spanjaarden. En die onderdrukking was racistisch van aard, want hield zich bezig met mensenhandel en slavernij. Dus trekt het Landelijk Platform Slavernijverleden aan de bel.

Ik zou heel graag met iedereen willen meevoelen en alle belangen willen begrijpen. Maar dit gaat echt helemaal nergens meer over. Ik ben blij dat ik geen klein kind meer ben, want op deze manier wordt Sinterklaas – ooit een vrolijk en onbezorgd kinderfeest – niet echt meer leuk.

Jammer hoor, dat de verharding van alle standpunten maakt dat elke oplossing, hoe goed bedoeld ook, altijd door tenminste één kant wordt afgekraakt.

Zoals ik dus drie jaar geleden al zei: dit komt nooit meer goed.

Reacties zijn gesloten.