11 nov 2016 – Verliezen

Door: lukas  |  2016

Veel lovende woorden voor de speech van Hillary Clinton op de ochtend na haar verrassende nederlaag. Op waardige wijze feliciteerde zij Donald Trump en riep ze haar eigen aanhang op om haar tegenstander de kans de bieden een goede president te worden. Aan de andere kant had zij ook een duidelijke waarschuwing voor Trump: respecteer de Amerikaanse waarden, de Grondwet en houd rekening met die andere 50% van het electoraat. Een goed opgebouwd verhaal en op indrukwekkende wijze voorgedragen.

En toch vond ik het niet goed. De traditie wil, dat de verliezer op de avond van de verkiezingen, zodra de uitslag onomkeerbaar is, een concessionspeech geeft. Concession, dat betekent het toegeven van je nederlaag. Hillary Clinton wilde dat niet, en liet in de zaal waar duizenden Democraten zich hadden verzameld een woordvoerder zeggen dat iedereen maar naar huis moest gaan. Pas de volgende dag kwam die speech.

Speechen zodra de uitslag vast staat is meer dan een traditie. Het behelst de kunst van het verliezen. Natuurlijk ben je gebroken, voel je de vermoeidheid en de spanningen van twee jaar campagne voeren plotseling zwaar op je drukken, maar na al dat vechten moet je het direct op kunnen brengen om in het openbaar je nederlaag te erkennen en op TV je opponent te feliciteren. Twaalf uur wachten levert een veel te goed geschreven speech op. Dat getuigt niet van het respect, dat elke democratische behaalde overwinning verdient.

Hoe zuur het ook is: als je meedoet moet je ook kunnen verliezen.