14 aug 2015 – Verspilling

Goed, journalisten vinden persconferenties dus een verspilling van tijd. Ze hebben liever een één op één gesprek. Natuurlijk. De persconferentie is er immers voor iedereen, en allemaal tegelijk krijgen journalisten dezelfde informatie. Als je exclusief of eigen nieuws wil maken dan gaat dat niet op een persconferentie, daarvoor moet je een 1:1 doen.

Nou is er natuurlijk ook wel wat voor te zeggen. Persconferenties hebben veel van hun betekenis verloren door de komst van live verslaggeving op televisie. Vroeger was zo dat op een persconferentie journalisten nieuws te horen kregen dat ze vervolgens op hun redacties gingen uitwerken om het de volgende dag in de krant te zetten. Nu wordt een persconferentie vaak live uitgezonden en dat heeft twee belangrijke effecten gehad. In de eerste plaats hebben journalisten veel minder reflectietijd gekregen, ze moeten alles maar meteen verwerken. Direct na de persconferentie is er een live gesprek met de studio waarin alles meteen geduid moet worden. Het tweede effect is, dat degene die de persconferentie geeft niet meer met journalisten praat, maar direct met het grote publiek. Het is dus eigenlijk geen persconferentie, maar een openbare mededeling geworden. Dat verandert de wijze waarop informatie wordt gegeven; het publiek is immers veranderd. De media geven het nieuws niet meer door nadat ze een duiding en filtering hebben aangebracht, het gaat rechtstreeks naar de consument. (Lees hierover meer in het nog steeds uitstekende boek Live! uit 1995)

Hoewel je in mijn vak nog regelmatig persconferenties moet organiseren, snap ik best dat er aanvullende behoeften zijn bij journalisten. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk ruimte te maken voor 1:1’s. Daarmee is een persconferentie nog geen verspilling van tijd, want zo krijgt iedereen op hetzelfde moment hetzelfde nieuws. En wie daar iets aan wil toevoegen, kan dat krijgen in de 1:1.

Reacties zijn gesloten.