16 nov 2018 – WC Eend

Door: lukas  |  2018

“Wij van WC Eend adviseren WC Eend.” Dat was een iconische reclame, die leidde tot de term ‘WC Eend’ voor ieder bedrijf of organisatie die zijn eigen producten om ‘wetenschappelijke’ manier aanprijst. Ik moest daar deze week aan denken toen ik het persbericht van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) zag. Zij hebben laten onderzoeken, voor hun Risico en Crisis Barometer, hoeveel Nederlanders er bang zijn voor een aanslag. Liefst 67%, terwijl het dit voorjaar nog maar 55% was.

Nut en noodzaak van het NCTV lijken daarmee onomstotelijk vast te staan (“Minister, kom maar op met nog meer geld!) en daar wringt ook de schoen. Natuurlijk zijn er best veel Nederlanders angstig voor terrorisme. Dat begrijp ik heel goed: ik zit er ook niet op te wachten. Maar zou het NCTV nou niet een veel sterkere zaak hebben met dat persbericht wanneer een onafhankelijke derde partij dit zou onderzoeken en publiceren?

Wetenschappelijk onderzoek kan voor een organisatie of bedrijf een nuttig onderdeel zijn van een communicatiestrategie. Maar wanneer je zelf opdrachtgever of zelfs uitvoerder bent van het onderzoek, dan riekt het vaak nogal nadrukkelijk naar een WC Eend. Want hoe lees je zoiets? Precies: wie betaalt bepaalt.

Mijn idee: zorg dat iemand anders het onderzoek doet en geef die partij ook alle ruimte om te communiceren. Daarna kan je in je eigen berichtgeving weer verwijzen naar hun persberichten. Dat is niet alleen veel sterker in de communicatie, maar vooral: geloofwaardiger.