17 feb 2023 – Woordvoerder

Door: lukas  |  2023

De vraag die mij af en toe gesteld wordt: waarom zou iemand woordvoerder willen zijn? We leven immers in een tijd waarin “officiële” communicatie door veel mensen wordt gewantrouwd. Zelfs de berichten van de overheid – ooit het toonbeeld van degelijkheid – zijn voer voor discussie of zelfs complottheorie. Grote bedrijven zijn allemaal leugenaars en de rest van alle communicatie via de media, ja waarom zou je die nog geloven, de media zijn zelf immers onderdeel van het complot tegen onze samenleving.

In de eerste plaats: ik ben er van overtuigd dat de grote nieuwsmedia niet gecontroleerd worden door wie of wat dan ook en hun best doen om zo objectief mogelijk verslag te doen van het nieuws. Kritisch, dat wel. En wanneer ze kritisch zijn op iets dat jou raakt, lijkt het al snel alsof ze “tegen” jouw standpunt zijn. Dat ze ook kritisch zijn op de andere kant, registreer je minder goed.

Corona heeft ook veel bijgedragen aan het wantrouwen. We spraken elkaar te weinig tijdens de lockdown en daardoor zijn mensen steeds meer in hun eentje nieuws gaan consumeren. De algoritmen op internet, die jou bevestigen in je overtuigingen en alle tegenspraak wegfilteren, deden de rest. De fabeltjesfuik van Arjan Lubach legt dit haarfijn uit.

Terug naar de beginvraag. Woordvoerder zijn is een prachtig vak. Het is wel een stuk moeilijker geworden door bovengenoemd fenomeen. Maar ik geniet er nog steeds van.

Onder meer daarover schrijf ik in mijn nieuwe boek De Woordvoerder. Het is vanaf volgende week te koop.