17 okt 2014 – Rectificatie

Door: lukas  |  2014

Natuurlijk gaat er wel eens wat mis. Een journalist heeft iets niet helemaal goed begrepen, je bent verkeerd geciteerd of er is geen  hoor en wederhoor toegepast. Dat is echt heel erg vervelend allemaal, en het artikel dat daardoor in de krant komt, kan jouw bedrijf of organisatie grote schade toebrengen. Aan jouw bureau een briesende directeur, op de telefoonlijn een lid van de Raad van Commissarissen en via de mail een paar verbaasde of verontruste collega’s die natuurlijk wél weten hoe het zit.

Doorgaans begint iedereen dan over rectificatie te praten. De krant moet maar opschrijven hoe de vork in de steel zit en wij willen die domme, luie en ongeïnteresseerde journalist dat graag allemaal wel even uitleggen. Dat kan je doen. Effect in het beste geval: drie regels op pagina 12 bij aanvullingen & correcties. Waar we schreven 56 miljoen hadden we moeten schrijven 5,6 miljoen. Zoiets.

Belangrijk om te weten is dat veel artikelen in knipselmappen of knipseloverzichten terecht komen, maar de rectificaties nooit. Dus tenzij jij het onjuiste beeld op een andere manier dan een rectificatie corrigeert, zal in overzichtjes het foute artikel steeds weer opduiken. Ik vind het dan ook beter om een ingezonden brief, of liever nog een opinieartikel te plaatsen. Die halen de knipselkranten namelijk meestal wel, en bieden je de ideale gelegenheid om behalve je correctie, ook de juiste kernboodschap daarbij weer te geven. Schrijf in een opinieartikel niet wat er niet deugt aan de journalist(iek), maar vertel gewoon wat volgens jou de feiten zijn, en kader die in in je kernboodschap. Twee vliegen in één klap.