19 aug 2016 – Foto

Door: lukas  |  2016

Het gezegde is: Eén beeld zegt meer dan duizend woorden. Je kan een boek volschrijven over napalmbombardementen, maar de beroemde foto van het Vietnamese meisje Phan Thị Kim Phúc vertelt het complete verhaal. Deze week was er weer zo’n foto, aanvankelijk vooral verspreid via Social Media, maar later wereldwijd opgepikt door vrijwel alle digitale, audiovisuele en gedrukte media. Een Syrisch jongentje van een jaar of vijf zit onder het stof en bloed in een ambulance verdwaasd voor zich uit te kijken. Zo breng je oorlog in beeld: met kinderen.

Het belang van beeld wordt door geen enkele journalist onderschat, maar crisisteams willen dat echter nog wel eens vergeten. Daarom is het belangrijk dat de communicatiespecialist in het crisisteam er voortdurend op hamert dat de boodschap die hij of zij namens het crisisteam zal gaan verspreiden, ondersteund moet worden met goed beeldmateriaal. Foto’s of films van het incident, een goed overzicht van de situatie vóór het incident, kaarten die aangeven waar het incident heeft plaatsgevonden.

Het snel beschikbaar stellen van materiaal voorkomt twee dingen. Ten eerste: foute informatie, de grootste vijand van crisiscommunicatie. Omdat de juiste beelden niet beschikbaar zijn, vullen media hun bericht aan met eigen archief. Dat kan kloppen, maar meestal doet het dat niet. Ten tweede: regieverlies. Media zullen in hun behoefte om aan beelden te komen – terecht – zelf aan de slag gaan. Dat kan leiden tot gevaarlijk stuntwerk of tot beelden, die het crisisteam om tactische redenen nog even niet naar buiten had willen hebben.