20 mei 2016 – Routine

Weet je nog de dag dat je je rijbewijs haalde? Je dacht dat je de hele wereld aankon – althans met een auto. En wat bleek? Je was een onzekere en eigenlijk nauwelijks veilige chauffeur. Pas toen je een paar duizend kilometer had gereden, was je zo ervaren, dat je een ‘normale’ deelnemer aan het verkeer werd.

Zo werkt het met woordvoeren nou ook. De eerste paar keer dat je voor een camera staat voelt het onzeker, onwennig en overdreven zorgvuldig. En dat is te zien! Pas als je het vaker hebt gedaan komt er routine en ga je je makkelijker uitdrukken.

En daar zit, vreemd genoeg, het grootste gevaar. Woordvoerders die alles al eens meegemaakt hebben gaan op de automatische piloot praten. En dan sluipt er gemakzucht in. Dat kan blijken uit te veel clichés, te glad praten of – het ergst – te veel praten. Dat is de reden dat ik van mening ben dat zelfs de meest doorgewinterde woordvoerder toch elk jaar een mediatraining moet doen. Laat het jezelf maar weer eens moeilijk maken. Laat iemand heel kritisch naar je techniek kijken. Dat houdt je scherp. Het is leuk om met je trainer naar video-opnamen te kijken en te analyseren hoe je overkomt op de kijker. Ik beloof dat je daar wat aan hebt.

En de vergelijking uit de eerste paar zinnen gaat nog verder op. Ik vind dat ze eigenlijk ook zouden moeten verplichten dat je elke tien jaar opnieuw rijexamen doet. Want ook in het verkeer is routine een gevaarlijke vriend.

Reacties zijn gesloten.