20 okt 2017 – Oneens

Een paar dagen geleden was ik bij een groep studenten om te praten over mijn (en hun toekomstige) vak. Een van de vragen die hen bezighield was: “Moet je wel eens iets zeggen waar je het niet mee eens bent?” Antwoord: ja, natuurlijk. Ik maak dan altijd de vergelijking met een advocaat, die soms iemand moet verdedigen die dingen heeft gedaan waar die advocaat zelf ook niet achter staat. Maar dan doe je dus gewoon je werk.

Iets anders is liegen, dat moet je als woordvoerder nooit doen. Daar heb ik al eens eerder over geschreven. Maar verder is het dus het standpunt van je opdrachtgever dat je vertegenwoordigt. Dat leidt ook wel eens tot grappige situaties. Zo was ik ooit op allerlei zenders te zien en te horen met een woordvoering die nogal uitgesproken was. Vrienden en bekenden spraken mij aan op mijn teksten, in de zin van: “Ik wist niet dat jij daar zo over dacht.” Nou, ik kan je vertellen, dat is ook niet zo. Maar het is wel hoe mijn broodheer er over denkt. Ik vind dat eigenlijk helemaal niet verwarrend. En of ik een tekst onaanvaardbaar vind, dat bepaal ik toch zelf?

Als je alleen maar wil zeggen hoe je zelf over de dingen denkt, ja dat moet je maar in de politiek gaan. Hoewel, in het recente boek van Ybeltje Berckmoes valt te lezen dat dat ook behoorlijk tegenvalt.

Reacties zijn gesloten.