22 sep 2017 – Sean

Sean Spicer laat weten dat hij spijt heeft van zijn bewering – zijn leugens – over de drukte bij de inauguratie van president Trump. Een mooie les voor alle woordvoerders. Zelfs als je opdrachtgever, je baas, wil dat je iets zegt, blijf dan wel altijd nadenken. Leugens komen namelijk altijd uit. Zeker als je de woordvoerder bent van de president van de Verenigde Staten: je mag er immers van uit gaan dat al jouw woorden onder een vergrootglas liggen.

Spicers’ zelfspot bij de Emmys leek eerst wel grappig, maar ik vond het toch uiteindelijk erg pijnlijk. De reacties waren niet mals, maar eerlijk gezegd kwam de pittigste kritiek vooral van de kant van de media die nog een flinke stapel appels met Spicer te schillen hebben.

Trump zal wel gedacht hebben: Spicer is weg, dus ga ik er zelf nog maar eens even lekker tegenaan. In zijn toespraak tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties had hij het over de ‘vernietiging’ van Noord Korea. Vuige oorlogsretoriek die doorgaans juist vanuit landen als Noord Korea komt, en die we dan met een stevig korreltje zout nemen.

En de dag daarna maakte hij het nog bonter. In een speech voor een aantal leiders van Afrikaanse landen, prees hij het gezondheidssysteem in het zelfbedachte land Nambia. Hij wees de Afrikaanse leiders er vervolgens op dat zijn zakenvrienden graag in Afrika komen om veel geld uit te geven. “Daar feliciteer ik jullie mee.” Je zal daar toch maar zitten als president van een arm land…

Reacties zijn gesloten.