24 aug 2018 – De ophef

Ik hoorde op de radio de cabaretier Patrick Nederkoorn over zijn nieuwe programma, dat pas aan het einde van het jaar gaat lopen. Nederkoorn was vóór zijn theatercarrière acht jaar Gemeenteraadslid. Het programma heet Ik betreur de ophef en gaat over de onoprechtheid van zinnetje als ‘Ik betreur de ophef’. Want wat je dan eigenlijk betreurt is het gedoe en alle aandacht, en niet datgene wat je gedaan hebt (en misschien beter niet had kunnen doen).

Ik dacht natuurlijk weer meteen aan minister Blok en zijn faux pas van enkele weken geleden. Vorige week, rond de eerste ministerraad na het reces zei hij: “Mijn uitspraken waren ongelukkig en onzorgvuldig.” Dat zinnetje had hij van te voren uit zijn hoofd geleerd en herhaalde hij voor elke microfoon die hem voor de neus gehouden werd.

Het ontbrak er nog maar aan dat Stef Blok alle ophef betreurde…

Maar wat betekent het nou eigenlijk? De uitspraken waren ongelukkig. Niet onjuist, niet anders bedoeld, hij is het er wel mee eens maar had andere woorden moeten kiezen. De uitspraken waren onzorgvuldig. Ook hier: hij vindt wel wat hij zegt, maar had zich diplomatieker uit moeten drukken.

Waar het dus op neerkomt is: Stef Blok staat vierkant achter alles wat hij gezegd heeft, maar had een slimmere manier moeten bedenken om te zeggen wat hij vond. Als hij dát nou eens had gezegd, dat was in mijn ogen eerlijk en duidelijk geweest. Of, in Bloks eigen woorden: een stuk gelukkiger en zorgvuldiger.

Reacties zijn gesloten.