24 jul 2015 – Cuba

Door: lukas  |  2015

Amerika en Cuba openen beiden weer een ambassade in elkaars hoofdsteden. Symbolisch van grote waarde. Als je ambassades hebt, dan ben je weer met elkaar in gesprek, en als je met elkaar in gesprek bent, zijn problemen oplosbaar. Dat is de gedachte.

Wat ik zo mooi vind aan dit soort grote internationale ontwikkelingen is de enorme retoriek die er om heen hangt. Bijvoorbeeld deze zin van Obama: “De vooruitgang die we vandaag boeken is een nieuw bewijs dat we ons niet hoeven laten gijzelen door het verleden.” En de tegenstanders van deze ontwikkeling, Cubaanse vluchtelingen, wier voorman zei: “Wij snappen dat dit een positieve ontwikkeling is voor de bevolking van Cuba, maar er blijft een element van dansen met de duivel in zitten.”

Het betekent natuurlijk niet zo heel veel, het is vooral een mooie zin, maar toch zou ik willen dat deze zinnen had mogen bedenken. Dat is immers een van de taken van de communicatiemensen rondom grote leiders, het bedenken van goede formuleringen bij elke ontwikkelingen. Want al die grote leiders bedenken natuurlijk niet de hele dag allemaal one-liners, dat is een beroep.
De spelregels zijn heel simpel: weinig woorden, veel impact. Korte zinnen die lang blijven hangen. Grote begrippen die iedereen begrijpt en kleine voorbeelden die toegankelijk zijn. Niet te specifiek maar ook niet te algemeen. Meer kan je er niet aan doen. Dan is het aan de voormannen om jouw zinnen met de goede intonatie en met de juiste dramatiek voor te dragen.