13 mei 2016 – Beeldvorming

Door: lukas  |  2016

Als in Nederland een CEO of minister een interview geeft, dan spreekt de woordvoerder meestal met de journalist af, dat de tekst voor publicatie mag worden ingezien. “Controleren op feitelijke onjuistheden”, noemen we dat. De woordvoerder leest de tekst zorgvuldig na en past alle zinsneden die verkeerd gelezen zouden kunnen worden aan. Niet exact datgene wat gezegd is moet in de krant komen, maar exact datgene wat bedoeld is. Oh ja, en dan komt er ook nog een fotograaf, die maakt wat foto’s. We zien de gekozen foto wel in de krant.

In veel landen werkt dat niet zo. Wat je gezegd hebt, heb je gezegd en je wordt letterlijk geciteerd. De woordvoerder besteedt geen aandacht aan de tekst die de journalist opschrijft, daar kan hij toch niets aan doen. Maar waar hij wél een fiat op mag geven, is de foto. De gedachte hierachter is, dat beeld veel meer zegt dan tekst, de toch vaak niet helemaal wordt gelezen. Maar die foto, die blijft wel hangen.

President Obama heeft een vaste fotograaf, Pete Souza. Via hem regisseert het Witte Huis de beeldvorming van de president naar de buitenwereld. Staat hij niet perfect op de foto? Jammer dan, weg er mee. President Putin heeft ook een vaste cameraman. Beelden worden door het Kremlin gemonteerd voordat ze beschikbaar worden gesteld aan de media. Onze presidenten staan er altijd perfect op.

Zo krijg je een oppervlakkige en vooral theatrale mediacultuur, waarin beelden belangrijker zijn dan woorden, en waar het effect van een foto hoger wordt ingeschat dan de inhoud van een interview. Lees meer hierover in dit goede artikel in het NRC.