15 dec 2017 – Nadenken 2

Door: lukas  |  2017

Ik kom nog even terug op mijn blog van vorige week. Ik betoogde dat we elkaar veel te veel opdringen dat we overal maar een mening over moeten hebben. Ik kreeg verschillende reacties: “Lukas, jij hebt in jouw blog elke week ergens een mening over!” En dat klopt, nu al weer ruim drie-en-een-half jaar elke week in 250 woorden een mening over van alles en nog wat.

Maar dat is toch niet wat ik bedoelde. Van mij mag iedereen overal een mening over hebben, zoals ik dat zelf ook doe. Waar het om draait is dat het tegenwoordig steeds minder geaccepteerd wordt als je ergens géén mening over hebt. Ik noemde twee voorbeelden, van zeer uiteenlopende aard, waarvan ik me kan voorstellen dat iemand misschien nog geen mening over heeft, en dat hij of zij nog eens wat langer wil nadenken. 

Dus kom maar op met je opinies, opvattingen en standpunten, dat doe ik zelf ook. Lees mijn blogs maar terug. Maar laten we iemand die zegt: dat weet ik (nog) niet óók respecteren. het is geen schande als je niet meteen vóór of tegen bent. Of als je vindt dat er tussen zwart en wit ook nog wat grijs zit. Of als je van nuances en gulden middenwegen houdt. 

In mediatrainingen leer ik het altijd iedereen, zeg nou eens wat vaker: Dat weet ik niet of Daar heb ik geen mening over. Veel mensen vinden dat erg ongemakkelijk. Maar, zo houd ik ze dan voor, het is voor het publiek (de tv-kijker of radioluisteraar) erg verfrissend en ontspannend als iemand toegeeft dat hij niet alles weet. Het publiek weet zelf immers ook niet alles. En nog een voordeel: het draagt bij aan je geloofwaardigheid op die punten waar je wél iets te melden hebt.