07 feb 2020 – Beeldtaal

Door: lukas  |  2020

Het was de week van de beeldtaal. Niet wat je zegt doet er toe, maar wat je doet zegt alles. Het begon bij de State of the Union. President Trump weigerde opzichtig om de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, mevrouw Pelosi  een hand te geven. Zij was immers de drijvende kracht achter de – een dag later afgeketste – impeachment.

Pelosi deed ook een duit in het beeldtaal-zakje door een uur later de speech van Trump voor het oog van de camera’s kapot te scheuren.

Op donderdag werd de nieuwe minister-president van de Duitse deelstaat Thüringen beëdigd. Dankzij een manoeuvre van de extreem rechtse AfD werd dat niet iemand van Die Linke, die de verkiezingen hadden gewonnen, maar Thomas Kemmerich van de FDP. Mevrouw Hennig van Die Linke liep met een bos bloemen naar Kemmerich om hem te feliciteren maar smeet het boeket voor hem op de grond.

Wat hebben deze drie voorbeelden gemeen? Het is pure onmacht. Mijn eigen Von Clausewitz: Beeldtaal is voortzetting van communicatie met andere middelen. Als je niets meer weet te zeggen, dan scheur je een papier kapot, negeer je een uitgestoken hand of kwak je een boeket op de grond.

Volgens mij moet je vermijden dat je dit soort dingen doet. Het is veel sterker om er boven te blijven staan. Had Pelosi die papieren gewoon laten liggen, dan was het een superieur gebaar geweest. Nu was het net zo sneu als Trumps gebaar. En voor mevrouw Hennig: Geef die man gewoon z’n  bloemetjes en bestrijd hem vervolgens spijkerhard met inhoud.