14 mei 2021 – Afsplitsing

Als verslaggever bij Den Haag Vandaag moest ik in 1994 de leider van een éénmansfractie vragen naar diens reactie op de ruzies en afsplitsingen bij een andere partij. “Ach,” knipoogde Bertus Leerkes van de Unie 55+. “Dat zal mij niet gebeuren, ruzie of afsplitsing. Ik ben namelijk maar alleen.”

27 jaar later krijgt Leerkes alsnog ongelijk. Het is een fractie van één zetel in de Tweede Kamer namelijk toch gelukt zich af te splitsen. Liane den Haan verlaat haar partij en gaat verder als fractie Den Haan.

In 1956 waren er zeven fracties. In 1989 waren er acht fracties in de Kamer en in 2002 tien. En sinds 14 maart van dit jaar hebben we er zeventien.

Donderdag kwam er opnieuw een splitsing. Op de 57e dag na de verkiezingen stappen drie Kamerleden voor Forum voor Democratie uit de fractie en gaan alleen verder. En dat levert een 18e fractie op in de Kamer.

Het wordt steeds lastiger om op deze wijze een coalitie te smeden. Zelfs de ‘grote’ fracties hebben nu zo weinig zetels, dat geen enkele combinatie van drie partijen een meerderheid heeft.

Dat is geen goede ontwikkeling. Niemand kan nog een ‘eigen’ geluid laten horen. Door complexe coalities verwatert immers elk partijstandpunt. En dat creëert ruimte voor nóg meer kleine partijen met extreme of ten minste middelpuntvliedende standpunten.

Die beweging lijkt alleen nog tegen te gaan met fusies van gelijkgestemde partijen. De lastigste opgave daarbij is om de kernboodschap niet te laten verwateren, maar juist te versterken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *