27 nov 2015 – Zwijgen

Spreken is zilver, zwijgen is goud. Er is geen enkele communicatieprofessional die dat zal tegenspreken. Maar wat er de afgelopen dag in België gebeurt spant de kroon. Na de terreuraanslagen in Parijs is het dreigingsniveau in Brussel nu op het allerhoogste niveau. Scholen zijn dicht, de metro rijdt niet en er wordt met man en macht gezocht naar een terrorist. Je zou denken: daar staan de media bovenop. Eerste rang voor de camera’s en microfoons. En wat zij niet kunnen of mogen vertellen, lezen we wel op Twitter.

Niets is minder waar. De Brusselse politie heeft gevraagd om totale radiostilte over alle acties. Zet niets op Social Media, opdat de terroristen niet wijzer worden dan ze al zijn. Laat geen media toe, dan kunnen de opsporingsdiensten hun werk goed doen.

Vanuit het belang van de openbare veiligheid begrijp ik het. Natuurlijk, als de boeven precies weten waar de politie is, kun je ze lastig vangen. Toch is dit wel zo’n beetje het enig denkbare geval waarin de media er vrijwillig aan mee zouden werken. Ik kan me in mijn huidige rol als corporate woordvoerder – dus in het bedrijfsleven – geen enkele situatie voorstellen waarin ik media zou vragen om “in ons belang” er het zwijgen toe te doen. Ze zien me aankomen! Nee, dat zal alleen maar aandacht vestigen op het slechte nieuws en mij dus uiteindelijk meer kwaad dan goed doen

De les voor iedereen die zich met communicatie bezighoudt: grijp alleen naar dit middel als je zeker weet dat de media én het grote publiek hieraan mee gaan werken. Als je daaraan twijfelt, zal het waarschijnlijk niet goedkomen. En dan kan je jezelf lelijk in de vingers snijden.

Reacties zijn gesloten.